شاید برای شما سؤال شده باشد که کنترل عفونت در بیمارستان چگونه صورت میگیرد؟ با ما همراه باشید که پاسخ سؤال خود را دریابید. همچنین در این مقاله سعی کردیم که درباره تاریخچه و ویژگیهای چنین کاری برای شما مطالبی جمعآوری کنیم و بتوانید به اطلاعات خود بیفزایید.
کنترل عفونت در بیمارستان نخستین بار در سال ۱۹۵۰ در کشور ایالات متحده آمریکا اجرا شد. البته این طرح اجرا شده بیشتر در پاسخ به اپیدمی سراسری استافیلوکوکوس اورئوس انجام شد. زیرا لازم بود تمامی بیمارستانها چنین کاری را به رسمیت بشناسند و نظارتی بر عفونت بیمارستانها داشته باشند.
بیمارستانها و کلینیکها منبع بیماری هستند!
همه ما خوب میدانیم که مراکز بهداشتی به خاطر رفت و آمد بیماران همیشه منبعی برای انواع و اقسام گوناگونی از بیماریها به شمار میروند! البته این امر همیشه اینطور نیست و تمامی مراکز بهداشتی باید یک سری از پروتکلها را رعایت کنند.
این پروتکلها در واقع کنترل عفونت در بیمارستان یا مراکز بهداشتی هستند. اگر چنین کاری انجام نشود، مشکلات و بیماریهای بسیاری به مردم سرایت خواهد کرد. حتی ممکن است بیماریها به صورت گستردهای شیوع پیدا کرده و کل دنیا را درگیر خود کنند.
راه های کنترل گسترش بیماری ها و آلودگی ها چیست؟
به راستی برای کنترل عفونت در بیمارستان باید چه اقداماتی انجام شود؟ در ادامه برخی از راههای ساده جهت کنترل بیماریها و عفونتها را به شما ارائه خواهیم کرد. رعایت کردن این اصول، حتی ممکن است شما را تا ۸۰ درصد در برابر بیماریها مقاومتر کند.
استفاده از کیسه ساکشن یکبارمصرف
استفاده از کیسه ساکشن از مؤثرترین راهها برای کنترل عفونت در بیمارستانها است.
دستگاه ساکشن یکی از پر استفادهترین دستگاهها در تمامی مراکز بهداشتی به شمار میرود. این دستگاهها به طور کلی ۲ نوع هستند: سانترال و پرتابل. دستگاههای سانترال معمولاً مخازن ساکشنی دارند که میتوان از آنها چندین بار برای عمل ساکشن استفاده کرد.
اما اینکه از یک مخزن چندین بار استفاده میشود، ممکن است باعث بروز بیماری در بیمارانی که به دستگاه ساکشن نیاز دارند، بشود. اما در مقابل دستگاههای ساکشن پرتابل از مخازن و کیسه ساکشن یکبار مصرف استفاده میکنند.
استفاده از این کیسههای یک بار مصرف هم به کنترل عفونت در بیمارستان یا مراکز بهداشتی کمک میکند، هم باعث کاهش هزینههای بسیاری در این مراکز خواهد شد. اما نکته اصلی در واقع کنترل عفونتها است! استفاده از چنین روشی میتواند تا حد بسیاری از شیوع عفونتها جلوگیری کند!
شستن دست ها حداقل به مدت 20 ثانیه!
شستن دستها باید سنگ بنای کاهش HAI (عفونتهای اکتسابی بیمارستانی) باشد. برای این کار دستها را با آب گرم و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه با شدت بشویید. علاوه بر این کار، همه کارکنان و افراد در مراکز بهداشتی باید تشویق شوند که حتماً دستهای خود را قبل از نوشیدن، غذا خوردن، مراقبتها و بین مراقبت از بیماران بشویند.
نوشتن قوانین و سیاست های کنترل عفونت
برای تمامی افرادی که به بیمارستانها یا مراکز بهداشتی مراجعه میکنند و همچنین تمامی پرسنل و کادر درمان، باید قوانین سیاستهایی جهت کنترل عفونت در بیمارستان نوشته و اجرا شوند. با کمک این راهکار تا حد زیادی میتوان از شیوع بیماری و انتقال عفونتها میان افراد جلوگیری کرد!
کشف و تشخیص فاکتورهای سرایت عفونت و بیماری
برای مثال عفونتهای بسیار مسری، مانند کلستریدیوم دیفیسیل (c.diff) باید در اولین فرصت شناسایی شوند. فرض کنید که هر بیماری که مبتلا به اسهال شده است، باید بستری شود، همچنین وی باید فوراً مورد آزمایش قرار گیرد! در غیر این صورت جامعه ممکن است خسارات جانی بسیار زیادی متحمل شود. با توجه به قدرت بقایی که در محیط بیمارستان داردو توانایی رشد آن در بدن بیماران تحت درمان آنتی بیوتیک طولانی مدت، از فرد آلوده به فرد سالم منتقل میشود منابع آب آشامیدنی که مخزن مهم گونههای پسودوموناس و سایر باکتریهای گِرَم منفی است، منبع مناسبی برای انتقال، به خصوص در بیماران نقص ایمنی است.
همینطور افرادی که مشکلات تنفسی دارند، باید برای آنفولانزا آزمایش شوند. زیرا بیماریهای تنفسی راحتتر به سایر افراد انتقال پیدا میکنند. همین موضوع باعث میشود که درصد زیادی از یک جامعه مبتلا به بیماریهای تنفسی شوند.
اجرای دوره های کنترل عفونت
کارکنان باید بدانند که چگونه عفونتها را شناسایی کرده و از گسترش آنها جلوگیری کنند! در نتیجه، همه مراکز درمانی باید آموزش مداوم و مکرر در مورد کنترل عفونت برای کارمندان خود ارائه دهند. این دورهها شامل آموزش در مورد پاتوژنهای خونی و عفونتهای منتقله از طریق قطرات و غیره میشود.
استفاده از دستکش الزامی است
از دیگر راههای کنترل عفونت در بیمارستان، استفاده از دستکش است. متخصصان درمانهای بهداشتی ممکن است همیشه هنگام تعامل با بیماران از دستکش استفاده نکنند! اما در صورت امکان قبل از هرگونه تماس با خون یا مایعات بدن بیماران، در زمان تعویض ملحفه یا تخلیه زباله، باید از دستکش استفاده کرد!
ضدعفونی هوا
ضد عفونی هوا باید مطابق با مدیریت تصفیه هوای بیمارستان انجام شود ، افراد می توانند پنجره ها را باز کنند و اتاق را هر بار ۲ بار و هر بار ۳۰ دقیقه تهویه کنند و یا با ضد عفونی کننده هوا ۴ بار در روز و هر بار ۲ ساعت ضدعفونی کنند؛ یک اتاق خالی باید یک بار در روز و هر بار بیش از ۱ ساعت در معرض اشعه ماورا بنفش قرار گیرد.
قسمت هایی از بیمارستان که پرسنل بیش تر در آن رفت و آمد دارند مثل راهرو ها ، سالن ها ، آسانسور و غیره را می توان با استفاده از سمپاش به انداره ۵۰۰ میلی گرم در لیتر دی اکسید کلر پاشید .
برای ضدعفونی کامل هوا باید از اشعه ماورا بنفش برای حداقل ۱ ساعت تابش و سپس تهویه استفاده شود.
ضدعفونی سطح زمین و اشیا باید مطابق با مشخصات فنی برای ضدعفونی موسسات پزشکی انجام شود؛ سطوح اشیا و کف اتاق باید با مواد ضد عفونی کننده حاوی کلر ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر یا دی اکسید کلر ۵۰۰ میلی گرم در لیتر کاملا پاک و ضد عفونی شود .
نکته مهم دیگر این است که تا آنجایی که امکان دارد تجهیزات پزشکی ، لوازم و کالاهای یکبار مصرف انتخاب شوند برای مثال استفاده از کیسه ساکشن های یکبارمصرف تاثیر بسیار زیادی در کنترل عفونت بیمارستانی گذاشته است
ملافه ، روتختی و سایر پارچه های مورد استفاده بیماری که فوت کرده است باید به عنوان ضایعات پزشکی عفونی در کیسه های زباله پزشکی زرد ۲ لایه دفع شود. همچنین لحاف یا لباس آلوده به مدفوع بیمار باید دفع شود
پارچه هایی که نیاز به استفاده مجدد دارند را می توان در کیسه های زباله های پزشکی که علامت دار هستند قرار داد و سپس به یک مرکز شستشو منتقل کرد
زباله های عفونی باید در یک کیسه زباله پزشکی زرد دو لایه با علامت کووید ۱۹ روی کیسه حمل شود و سپس در زمان تحویل ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر ضدعفونی کننده حاوی کلر باید خارج از کیسه زباله های عفونی پاشیده شود، سپس به انبار زباله های پزشکی منتقل شود.
زباله های پزشکی تولید شده باید روزانه تمیز شوند و زمان دفع نباید بیش از ۴۸ ساعت باشد.
پس از مرگ بیمار مشکوک و یا مبتلا به عفونت لازم است کلیه کانال های باز بیمار مثل دهان ، بینی ، گوش ها و مقعد باید از ضدعفونی کننده حاوی کلر و یا از پنبه اسید پر استیک استفاده شود ، برای انتقال جسد هم باید از پارچه دو لایه استفاده شود و سپس از کیسه های پلاستیکی دو لایه ضد نشت برای کاور کردن جسد استفاده شود
وسایل شخصی مورد استفاده بیماران پس از ترخیص، انتقال و یا مرگ باید به طور کامل و دقیق ضدعفونی شود. محافظت علمی و موثر از پرسنل پزشکی در غبه بر بیماری کووید ۱۹ از اهمیت بسیاری برخوردار است. هنگام ورود و یا خروج از بخش های کرونایی کارکنان پزشکی باید تجهیزات محافظتی را به درستی بپوشند و خارج کنند.
کارکنان پزشکی باید از کلاه یکبار مصرف ، ماسک جراحی ، لباس عایق نفوذ ناپذیر یکبار مصرف و دستکش لاتکس و عینک محافظ استفاده کنند، و همچنین باید از روکش یکبار مصرف کفش استفاده کنند .
بیمارستان ها در تمام سطوح نه تنها مکانی برای پیشگیری و درمان کووید۱۹ هستند بلکه مناطق پر خطر برای انتقال عفونت هستند در بیمارستان ها پیشگیری و کنترل، کلید کاهش عفونت بیمارستانی اطمینان از ایمنی پزشکان و بیماران و جلوگیری از شیوع کرونا است .
سطوح را ضدعفونی و تمیز نگه دارید
هر اتاق در یک مرکز بهداشتی باید به طور کامل با محلولهای پاککننده که حاوی سفیدکننده هم هستند، تمیز شود. این امر به جلوگیری از انتقال تصادفی عفونتها و بیماریها زمان پذیرش و بستری کردن بیماران جدید کمک بسیاری میکند.
علاوه بر این، بخشهای غیر بیمار مانند اتاق استراحت و اتاق پرستاران باید روزانه تمیز شوند!
با توجه به تمامی موارد بالا، 3 راهکار اصلی جهت کنترل عفونت بیمارستانی وجود دارد :
قطع زنجیره انتقال
جهت قطع زنجیره انتقال استفاده از وسایلی چون دستکش، گان و عینک که در انتقال از طریق خون بین پرسنل و تجهیزات و بیماران نقش عمدهای دارند و ماسک که در انتقال از طریق تنفس به ویژه در مورد سل مهم است توصیه میشود نهایتاً شستن دستها قبل، بین و بعد از تماس پرسنل بیمارستان با بیماران به صورت امری واجب، از پارامترهای مهم است.
حذف مخازن ارگانیسم ها یا محدود نمودن آنها
در مورد حذف ناقل یا مخزن بیماری، استریل نمودن وسایل جراحی، استفاده از مواد ضد عفونی کننده و آنتی سپتیکها و استفاده از روشهای استریل میتواند در کاهش عفونتها نقش عمدهای ایفا کنند. این امر در بیمارستان صحرایی که ممکن است با مشکل قطع برق و آب و … روبرو باشیم بسیار پراهمیت است.
محافظت میزبان در برابر عفونت و بیماری
رعایت موازین بهداشتی جهت وسایل شخصی که بیماران استفاده میکنند، بخش دیگری از این مقوله میباشد حفاظت میزبان هم میتواند شامل بیماران بستری و هم پرسنل بیمارستانی گردد.
کاربرد و ویژگی کنترل عفونت
هدف اصلی کنترل عفونت در هر مرکز بهداشتی یا بیمارستانی، کاهش دادن ریسک ابتلای افراد به بیماری خاصی است. همچنین میتوان گفت برای کاهش تلفات انجام این کار الزامی است!
پروتکلهایی که برای کنترل عفونت باید رعایت کرد.
باعث نجات جان ها می شود!
همانطور که اشاره کردیم، محدود کردن بیماریها یا عفونتها ریسک ابتلای افراد به بیماری خاصی را کاهش میدهد. به خصوص برای کسانی که سیستم ایمنی بدن آنها بسیار ضعیف عمل میکند، این کار میتواند تا حد چشمگیری جان آنها را در امان نگه دارد!
کاهش هزینه های دولتی
اعمال طرحهای کنترل عفونت در بیمارستانها نه تنها به کاهش عفونی شدن و بیمار شدن افراد کمک میکند، بلکه باعث کاهش هزینههای درمان اضافی یا درمانهای متعدد و مختلف بیماران یا حتی پرسنل میشود.
جلوگیری از شیوع بیماری ها می شود
مهمترین کاربردی که کنترل عفونت در مراکز درمانی و بیمارستانها دارد، جلوگیری از انتشار بیماریهایی مانند ویروس کرونا که اخیرا از شایع ترین بیماری ها محسوب می شود، دارد. همچنین با جلوگیری از انتشار ویروس از بخشی به بخش دیگر، باعث میشود که از انتشار و شیوع بیماریها به خارج از بیمارستان یا مراکز بهداشتی هم جلوگیری شود!
ویروس کرونا
خطرناک ترین ویروس در دنیای امروزه کرونا بوده است.
شیوع ویروس کرونا از۳۰ بهمن سال ۱۳۹۸ زندگی جامعه بشری را دستخوش تغییرات فراوانی کرده است و در حال حاضر نیز تمام ابعاد زندگی انسان ها را تحت تاثیر خود قرار داده است .
پسا کرونا یعنی دوران زندگی با کرونا ، این شرایط انسان ها را مستلزم به انجام اقداماتی کرده است که از خود در برابر ویروس کرونا محافظت کنند که این اقدامات از انجام دستورالعمل های بهداشتی گرفته تا استفاده از محصولات ضد عفونی کننده و دستگاه هایی که برای از بین بردن میکروب ها ، ویروس ها و میکروارگانیسم ها استفاده می شود.
عفونت های بیمارستانی در طی بیماری همه گیر ویروس کرونا چالش جدی را برای کادر درمان در سطح جهان به وجود آورده است ، و همچنین منجر به پرداخت هزینه های اضافی در بیمارستان ها شده است. در بیمارستان ها ، که انتقال عفونت از هر جای دیگری بیشتر صورت میگیرد مخصوصا در شرایط کرونایی ، بیمارستان ها مستلزم به استفاده از تجهیزات یکبار مصرف هستند که هم از شیوع ویروس کرونا جلوگیری شود و هم عفونت بیمارستانی کاهش یابد. افراد در هرسنی به کووید ۱۹ حساس هستند به خصوص افراد مسن که بیماری زمینه ای دارند مثل دیابت فشار خون بالا و بیماری های قلبی عروقی و هم چنین افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند در معرض کووید ۱۹ قرار دارند. کووید ۱۹ می تواند از طریق تماس مستقیم با خون ، مایعات بدن، قطرات و سطوح آلوده به ویروس منتقل شود. شناخت علمی و آموزش دانش پیشگیری و کنترل کووید۱۹ مقدمه پیشگیری و کنترل عفونت بیمارستانی است به همین منظور بیمارستان ها در همه سطوح باید یک سیستم فرماندهی اورژانس ایجاد کنند تا از روند مدیریت عفونت بیمارستان اطمینان حاصل کنند این سازمان باید کنترل و نظارت بر تمام بخش های بیمارستان داشته باشد و مسئول پیشگیری و کنترل عفونت کووید ۱۹ است و باید به تمامی مسئولین بخش ها آموزش های لازم را در جهت کنترل و پیشگیری بدهد.
بیمارستان ها باید برای جداسازی و درمان بیماران مشکوک و یا تایید شده به کووید ۱۹ یک بخش جدا در نظر بگیرند و باید یک بخش برای کووید ۱۹ ایجاد شود
طبق اصل انزوا، بیماران مشکوک به عفونت باید به صورت جداگانه در اتاق های یک نفره قرار بگیرند و بیماران با علت تایید شده را می توانیم در همان اتاق قرار دهیم برای تقویت مدیریت چنین بیمارانی ،بیماران باید ماسک بزنند و نباید بخش را ترک کنند و این بخش باید با علامت های هشدار دهنده از دیگر بخش ها جدا شود بدون هیچ فرد همراهی و بیماران مبتلا به کووید 19 که علائم شدیدی دارند باید در بخش ویژه ICU قرار گیرند. پسماند های پزشکی تولید شده توسط بیماران باید در یک کیسه زباله پزشکی زرد دو لایه قرار داده شود و برچسب زباله های عفونی روی آن زده شود و به بیرون از بخش منتقل شود.
اقدامات ضد عفونی کننده ای که توسط بیمارستان ها انجام می شود برای پیشگیری و کنترل شیوع کووید۱۹ بسیار مهم است. انتخاب صحیح مواد ضد عفونی کننده یکی از عوامل مهم برای اطمینان از کیفیت ضد عفونی کننده ها است،کووید ۱۹ به نور ماورا بنفش و گرما حساس است؛ دمای ۵۶ درجه سانتی گراد به مدت ۳۰ دقیقه ،اتانول ۷۵ درصد ، اتیل اتر ، ضد عفونی کننده کلر و کلروفرم می تواند به طور موثر ویروس را غیر فعال کند. در صورتی که کلر هگزیدین نمی تواند این ویروس را غیر فعال کند برای اطمینان از بهترین اثر ضدعفونی کننده باید غلظت ،دوز و زمان استفاده از ضد عفونی کننده ها به شدت رعایت شود .
نتیجه گیری
براساس آمارهای جهانی در سال، ۱۷ تا ۲۹ میلیارد دلار هزینه صرف درمان عفونتهای بیمارستانی میشود، درحالی که میتوان با سرمایهگذاری مناسب در زمینه کنترل عفونتهای بیمارستانی در هزینههای درمانی صرفه جویی کرد. کنترل عفونت در بیمارستان برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ در ایالات متحده آمریکا برای جلوگیری از بیماری اپیدمی اجرا شد. این طرح مزایای بسیار زیادی، برای مثال کاهش درصد احتمال انتقال بیماری بین افراد، کاهش هزینهها و کاهش تلفات جانی میشود. همچنین استفاده از کیسه ساکشن یکی از راهکارهای مهم در کنترل عفونت در این طرح است.
4 پاسخ
ممنون از مطالب مفید سایتتون فوق العادس
عالی