استراتژی بودن و ضرورت استفاده از کسیه های ساکشن یکبارمصرف – قسمت اول
مقدمه
کنترل عفونت بیمارستانی مسئله بسیار مهمی است که همیشه مورد توجه افرادی که مسئولیت مراقبت از بیماران را بر عهده دارند بوده است.
این مشکل علاوه بر افزایش میزان مرگ و میر، منجر به افزایش هزینه های درمان نیز می گردد.
برآوردی از میزان هزینه ناشی از عفونت بیمارستانی در سال ۱۹۹۵ در آمریکا در حدود ۵.۴ میلیارد دلار بوده است.
با افزایش پیچیدگی مراقبت های پزشکی و افزایش تعداد بیماران حساسیت به عفونت ها نیز بیشتر شده و در نتیجه رعایت اصول خاص جهت کنترل عفونت ها و همچنین تحقیق و بررسی علل آن بیش از پیش احساس می گردد.
تعریف عفونت بیمارستانی
عفونت بیمارستانی به عفونتی گفته می شود که افراد بستری در مدت زمانی که در بیمارستان اقامت دارند به آن مبتلا می شوند.
به طور معمول، عفونت هایی که بعد از ۴۸ تا ۷۲ ساعت تظاهر می کنند، بعنوان عفونت های بیمارستانی قلمداد می شوند و اگر در مدت کمتر از ۴۸ ساعت بعد از بستری شدن بیمار عفونتی اتفاق بیفتد.
از سال ۱۹۸۴ بحث احتیاطات استاندارد (Standard precautin) مطرح شد که به طور کلی همه ی مایعات و ترشحات بدن را اعم از اینکه حاوی خون باشند یا خیر عفونی تلقی می کند و احتیاط عمومی را در خصوص آنها به کار می برد.
افراد مبتلا به عفونت بیمارستانی
در کل سه گروه از افراد در معرض خطر ابتلا به عفون تهای بیمارستانی می باشند:
– بیماران
– پرسنل کادر درمانی
– افرد جامعه
– استاندارد های حفاظت از کارکنان بیمارستانی
پیشگیری از عفونت های بیمارستانی با تشکیل کمیته کنترل عفونت
سازمان بهداشت جهانی، مقرراتی را تحت عنوان Universal Precautins یا احتیاطات عمومی وضع کرد و اجرای آن را به تمام کارکنان مراکز پزشکی به طور اعم توصیه نموده است.
این اصول که برای اولین بار به وسیله مرکز کنترل بیماریها در ایلات متحده (CDC) در سال ۱۹۸۷ میلادی تدوین گردید.
خیلی زود جنبه جهانی به خود گرفت و سازمان بهداشت جهانی و بسیاری از سازمان های بهداشتی کشورهای بزرگ بر آن صحه گذاشتند.
به طوری که امروزه یکی از مسائل روزمره سازمانهای بهداشتی جهان شده است.
در کشور ما نیز از سال ۱۳۶۹ این اصول مطرح و کتب چندی درباره آن نوشته شده است و همچنین در بسیاری از سازمانهای بیمارستانی «کمیته های کنترل عفونت» به صورت رسمی تشکیل شده است.
انتقال عفونت در بیمارستان
وضعیت کنترل عفونت بیمارستانی در ایران
نتایج تحقیقات نشان میدهد وضعیت ایران درخصوص کنترل عفونتهای بیمارستانی در شرایط بدی قرار دارد.
متأسفانه در این زمینه به آمارهای دقیقی در کشور دسترسی نداریم، اما براساس آمارهای بینالمللی، سالانه بیش از ۲میلیون نفر در جهان دچار عفونتهای بیمارستانی میشوند.
البته شیوع عفونتهای بیمارستانی گریبانگیر اکثر کشورهاست و تنها مختص ایران نیست.
براساس آمارهای جهانی در سال، ۱۷ تا ۲۹ میلیارد دلار هزینه صرف درمان عفونتهای بیمارستانی میشود، درحالی که میتوان با سرمایهگذاری مناسب در زمینه کنترل عفونتهای بیمارستانی در هزینههای درمانی صرفه جویی کرد.
پیشگیری و کنترل عفونت های بیمارستانی
در اینجا سه راهکار اصلی وجود دارد:
الف: حذف مخازن ارگانیسم ها یا محدود نمودن آنها
ب: قطع زنجیره انتقال
ج: محافظت میزبان در برابر عفونت و بیماری
نتیجه گیری اولیه
بنابراین رعایت اصول بهداشتی و استریلیزاسیون و ارایه راهکارهای نوین جهت کاهش و کنترل عفونت بیمارستانی توسط پزشکان پرستاران و کارکنان بیمارستانی در بخش های مختلف بخصوص بخشهایی که امکان عفونت در آنها بالاست مثل اتاق های عمل ICU / CCU NICU / و … که شرایط خاص دارند و بیمارانی با شرایط ویژه و ضعف سیستم ایمنی در آنها بستری می باشند بسیار حایز اهمیت است.
آیا می دانید که؟
۸۰ درصد عفونتهای بیمارستانی قابل پیشگیری است؟
۱۲ درصد بیماری های عفونی از بیمارستان ها نشات می گیرد؟
بیشترین عفونت بیمارستانها در بخش آیسییو گزارش شده است؟
سالانه ۱۹ هزارنفر در دنیا براثر عفونتهای بیمارستانی بهکام مرگ میروند؟
گسترش عفونتهای بیمارستانی اشغال تختها را افزایش داده است؟
عفونتهای بیمارستانی عامل یک سوم مرگ و میر در بیمارستانهاست؟
۲۴٪ کل عفونت های بیمارستانی مربوط به بخش جراحی میشود؟