این مقاله توسط جناب آقای هومن سرکان، سید علیرضا ظفر میرمحمدی و محمدحامد ازمیری نوشته شده؛ و برای یازدهمین کنگره کنترل عفونت ارسال شده است.
مقدمه
در حوزه مراقبتهای بهداشتی مدرن، مبارزه با بیماریهای عفونی یک چالش مداوم و بزرگ بوده و بیمارستانها بعنوان مراکز درمانی، پیوسته در تلاش برای بهبود شیوههای بهداشتی و کاهش خطر عفونتهای مرتبط می باشند. در طول سالهای اخیر، فناوریهای مختلفی برای تقویت پروتکلهای ضدعفونی توسعه یافتهاند و یکی از این نوآوریهای شهرت یافته، سیستمهای نور فرابنفش (UV) است. اشعه ماوراء بنفش سابقه طولانی در گندزدایی دارد و کاربرد آن در بیمارستانها به طور قابل توجهی تکامل یافته است. مفهوم استفاده از اشعه ماوراء بنفش برای ضدعفونی به اواخر قرن نوزدهم برمیگردد، زمانی که دانشمندان خواص میکروب کشی اشعه UV را کشف کردند. در سال 1877، آرتور داونز و توماس پی بلانت مشاهده کردند که نور خورشید یک اثر باکتریکش دارد و این کشف پیشگام، پایه و اساس تحقیقات بیشتر در مورد پتانسیل ضد عفونی اشعه UV را ایجاد کرد. کشف اینکه نور UVC با طول موج کوتاهتر، به ویژه در محدوده 200 تا 280 نانومتر (nm)، مؤثرترین نور در کشتن میکروارگانیسمها بود، منجر به توسعه سیستمهای نور UV برای اهداف ضدعفونی شد.
تکامل سیستمهای نور UV در بیمارستانها:
استفاده از سیستمهای نور فرابنفش در بیمارستانها برای مقاصد ضد عفونی تحول قابل توجهی را ایجاد کرده است. در ابتدا، لامپ های UVC به صورت دستی برای ضدعفونی سطوح و هوا کار می کردند. این سیستمها محدودیتهایی مانند عدم توانایی در دسترسی به همه مناطق و خطر قرار گرفتن انسان در معرض اشعههای مضر UV را به همراه داشتند .با پیشرفت تکنولوژی، سیستمهای خودکار نور UV برای رفع این نگرانیها توسعه یافتند.
لامپهای میکروب کش UVC: اولین سیستمهای UVC خودکار در اوایل قرن بیستم در بیمارستان ها معرفی شدند. این سیستمها از لامپهای میکروبکش UVC نصب شده بر روی واحدهای متحرک یا وسایل ثابت در اتاقهای بیماران و اتاقهای عمل استفاده میکردند.
در حالی که این سیستمها در ضد عفونی کردن سطوح موثر بودند اما معیاری برای سنجش میزان اثربخشی آنها وجود نداشت.
پیدایش اندیکاتورهای UVC: در دهه گذشته با توجه به ضرورت پایش فرآیند ضدعفونی و اطمینان از عملکرد این فرآیند با افزایش استفاده از این نوع لامپها برخی شرکتهای آمریکایی با استناد به رویکرد های WHO اقدام به طراحی اندیکاتور های UVC نمودند.
مزایای سیستمهای نور UVC در بیمارستانها:
استفاده از سیستمهای نور فرابنفش در بیمارستانها مزایای متعددی از جمله بهبود اقدامات کنترل عفونت و افزایش ایمنی بیمار را به همراه دارد.
- ضد عفونی موثر:نور UVC به طور موثر طیف وسیعی از پاتوژنها از جمله باکتریها، ویروسها و قارچها را از بین میبرد. همچنین این فناوری با فراهم نمودن سطح بالایی از گندزدایی، خطر ابتلا به HAI را کاهش میدهد و نتایج کلی بیمار را بهبود میبخشد.
- غیر سمی و سازگار با محیط زیست: ضدعفونی با نور UVC یک فرآیند بدون استفاده از مواد شیمیایی است، به این معنی که مواد شیمیایی مضر را وارد محیط بیمارستان نمیکند. همچنین یک روش ضدعفونی سازگار با محیط زیست است زیرا محصولات جانبی مضر تولید نمیکند.
- ضد عفونی مداوم: سیستمهای UVC می توانند به طور مداوم کار کنند و اطمینان حاصل کنند که اتاقهای بیمارستان و مناطق مشترک به طور مداوم ضدعفونی میشوند. این امر به ویژه در مناطق پرخطر مانند بخشهای مراقبتهای ویژه (ICU) و اتاقهای عمل بسیار مهم است.
- کاهش هزینه های نیروی کار: اتوماسیون فرآیند ضدعفونی از طریق سیستم های UVC میتواند با کاهش نیاز به کار دستی در روشهای ضدعفونی منجر به صرفه جویی در هزینهها شود.
- زمانهای کوتاه درمان: سیستمهای نور فرابنفش میتوانند یک اتاق را ظرف چند دقیقه ضدعفونی کنند و آن را به روشی با زمان کارآمد برای کنترل عفونت تبدیل کنند. این مساله در محیطهای شلوغ بیمارستانی که جابجایی سریع اتاقهای بیماران ضروری است، بسیار مهم است.
- مکمل نظافت استاندارد:سیستمهای نور فرابنفش مکمل روشهای سنتی تمیز کردن و ضدعفونی هستند. آنها را میتوان همراه با ضدعفونیکنندههای شیمیایی برای ایجاد یک لایه حفاظتی اضافی در برابر عوامل بیماری را استفاده کرد.
- بهبود اعتماد بیمار: استفاده قابل مشاهده از فناوری پیشرفته مانند سیستم های نور UVC به همراه اندیکاتورهای آن میتواند اعتماد بیمار را نسبت به تعهد بیمارستان به من افزایش دهد.
نور فرابنفش UVC:
UVC بخشی از طیف نامرئی فرابنفش با طول موج در محدوده 200 تا 280 نانومتر (nm) است. نتایج مطالعات ثابت کردهاست که نور فرابنفش UVC بیشترین اثر برای ضدعفونی محیط را دارد.
تابش نور UVC به طور طبیعی توسط خورشـید تولیـد میشود. این تابـش نامرئی توسط لایــه اوزون جذب میشود، بنابراین مانند UVA و UVB به سطح زمین نمیرسد. به منظور استفاده از UVC برای ضدعفونی محیط، از لامپهای بخار جیوه کم فشار ،LEDهای UVC به طور مصنوعی استفاده میکنند. هنگامی که میکروارگانیـسم ها شامــل بـــاکتـریها، ویروسها، برخی قارچها و … در
- معرض تابـش UVC قرار میگیرند، به ساختار مولکولی (DNA/RNA) آن ها ها آسیب میرسد، لذا منجر به مرگ سلولی و یا غیرفعال شدن آنها میشود.
بیشتر نورهای UV طبیعی توسط خورشید تولید میشوند که حدود ده درصد نور خورشید UV است و تنها حدود سه تا چهار درصد به جو نفوذ میکند تا به زمین برسد. از تابش UV که به زمین میرسد ،95 درصد UVA و پنج درصد UVB است (شکل 1).
شکل 1
همانطور که توسط مطالعات و گزارشهای تحقیقاتی متعدد مشهود است، هنگامی که میکروارگانیسمهای بیولوژیکی در معرض نور UVC عمیق در محدوده 200 تا 300 نانومتر قرار میگیرند، توسط RNA ،DNA و پروتئین ها جذب میشوند.
جذب پروتئین ها میتواند منجر به پارگی دیوارههای سلولی و مرگ ارگانیسم شود. جذب DNA یا RNA باعث غیرفعال شدن رشتههای مارپیچ دوگانه DNA یا RNA می شود، این موضوع باعث میشود، فرآیند همانندسازی DNA مختل میشود و سلول نمیتواند همانندسازی کند (شکل 2).
شکل 2
هدف
استفاده درست و تاثیرگذار از اثر بخشی اشعه فرابنفش UVC در فرآیند ضدعفونی و همچنین استفاده از اندیکاتورهای UVC که این امکان را میدهد، بتواند اثرات نورفرابنفش نامریی را ببینم و ثبت نماییم.
روش
فرآیند ضدعفونی UVC:
یکی از موثرترین و ارزانترین راهکارهای ضدعفونی فضاهای فیزیک استفاده از لامپهای UV است که مبتنی بر جذب انرژی فتونی توسط اشیا حاضر در فضای فیزیکی است. این موضوع میتواند نقش تعیین کنندهای در کنترل عفونتهای بیمارستانی داشته باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته توسط سازمان بهداشت جهانی ضدعفونی صحیح توسط لامپهای UV امکان اثربخشی تا 999/99% را دارد اما برای این نوع ضدعفونی موثر نیاز به انجام فرآیندها و اندازه گیریهایی است تا بتوان به خوبی از پس ضدعفونی آن برآمد.
مکانیابی صحیح جایگذاری لامپهای UVC:
انتخاب این موقعیتها باید بر اساس مناطق یا سطوحی باشد که میخواهید ضدعفونی انجام پذیرد. برخی از نقاط اگر تحت تابش UVC قرار بگیرند ممکن است باعث آسیب رسیدن به دستگاه شوند.
هندسه فضا را در نظر بگیرید:
عواملی مانند هندسه فضا، موقعیت اشیاء یا سطوح و هرگونه مانع احتمالی که ممکن است بر توزیع تابش UVC تأثیر بگذارد را در نظر بگیرید. یکی از بزرگترین چالشهای پیش رو در استفاده از لامپهای فرابنفش سایه افکنی آنهاست. در نقاطی که سایه وجود دارند، امکان عملیات ضدعفونی وجود ندارد و به همین منظور نقاط سایه افکن نقش به سزایی در شناسایی نقاطی که ممکن است ضدعفونی در آنها به خوبی انجام نشده باشد، وجود دارد. اما اگر موقعیتهای مرجع به درستی انتخاب شوند، میتوان تضمین کرد ضدعفونی شما به طور استاندارد انجام شده و به راحتی از اثربخش بودن آن اطمینان حاصل کنید.
نقاط سایه را شناسایی کنید:
همانطور که پیش تر نیز گفته شد یکی از بزرگترین مشکلات ضدعفونی با استفاده از فرآیند ضدعفونی با UVC بحث سایه افکنی است ،بسیاری از نقاطی که در فرآیند ضدعفونی با UVC ضدعفونی می شوند بر اثر قرار گرفتن در فضای تاریک یا سایه نمی توانند به خوبی عملکرد مناسبی داشته باشند و این موضوع میتواند صحت ضدعفونی در فضا را به شدت کاهش دهد. از طرفی قرار گرفتن در معرض مستقیم نور UVC جهت شناسایی نقاط سایه و نیم سایه کاری بسیار خطرناک است و ممکن است باعث خطرات جبران ناپذیر پوستی و چشمی شود. از این رو می توان از تست های سریع شناسایی UVC کمک گرفت. این تست ها که عموما به صورت برچسب وجود دارند در اثر دریافت دوز اولیه یووی بلافاصله تغییر رنگ داده و شما با روشن نگه داشتن کمتر از یک دقیقه و با تغییر رنگ یافتن یا نیافتن آن می توانید نقاط سایه افکن خود را شناسایی نمایید .جایی که شما مستقیماً تابش را در موقعیتهای مرجع ، اندازهگیری میکنید، مهم است که مدت زمانی را که طول میکشد تا لامپ UVC به تابش کامل عملیاتی خود برسد، در نظر بگیرید.
لامپهای UVC ممکن است مدتی طول بکشد تا گرم شوند یا به حداکثر بازده خود تثبیت شوند. این دوره اولیه باید هنگام تعیین کل زمان نوردهی در نظر گرفته شود و تا زمان رسیدن به میزان حداکثری تابش آن صبر کرد.
تعیین دوز:
به طور استاندارد میزان 100 میلی ژول بر سانتی متر مربع انرژی میانی کافی برای کاهش دوز بار میکروبی فضاهای نیازمند به ضدعفونی است. از طرفی سازمانهای مختلفی سالانه لیست دوز مورد نیاز جهت از بین بردن و حذف میکروارگانیسمها را ارائه می کنند. که مطالعه این موارد نیز صحت این گفته را به اثبات می رساند زیرا بسیاری از باکتریها و ویروسهای و برخی قارچهای فعال در فضای بیمارستانی با این میزان انرژی تقریبا از بین میروند. پس فرآیند دریافت 100 میلی ژول بر سانتی متر مربع برای نقاط مرجع پر تماس میتواند حائز اهمیت باشد. با این حال در صورت نیاز به حذف و یا از بین بردن سایر باکتریها با علم به میزان انرژی مورد نیاز جهت از بین بردن آن میتوان دوز جدید را مبنای کار قرار داد. حال با دانستن ابزارها و امکانات مختلف مراحل انجام ضدعفونی با استفاده از موارد فوق الذکر را با دنبال کردن این مراحل پی میگیریم.
محاسبه زمان تابش:
این مرحله شامل تخمین مقدار زمان تابش UVC که به موقعیتهای مورد نظر ما می رسد، است. همانطور که میدانیم پرتوهای ساطع شده توسط لامپ های فرابنفش به طور کامل در همه سطوح به صورت یکسان توزیع نمیشوند و همچنین دانستن مقادیر دقیق تابش بسیار مهم است، زیرا اثربخشی UVC را تعیین میکند. همچنین میدانیم هر باکتری، ویروس یا به طور کلی میکروارگانیسم با یک مقدار انرژی ثابت که تحت آزمایشات مختلف محاسبه می شود، از بین میروند این مقدار انرژی بر حسب میکروژول بر سانتی متر مربع محاسبه می گردد. به همین منظور دانستن میزان دوز دریافتی در نقاط مختلف میتواند نقش به سزایی در شناسایی و تشخیص از بین رفتن میکروارگانیسم مربوطه در طول فرآیند ضدعفونی دارد.
از این رو دو رویکرد برای محاسبه میزان دوز دریافتی میتوان در نظر گرفت، که بسیار کمک کنند میباشد. از طرف دیگر، میتوانید مستقیماً تابش را در موقعیتهای مرجع اندازهگیری کنید. این رویکرد تخمین دقیقتری از شدت واقعی تابش UVC در آن مکانها ارائه میدهد. هدف هر دو رویکرد تعیین کمیت سطوح تابش UVC در موقعیتهای مرجع برای اطمینان از دریافت دوز کافی برای ضدعفونی مؤثر یا سایر اهداف مورد نظر است.
رویکرد اول استفاده از روشهای محاسباتی:
در این روش تابش مورد انتظار را براساس مقدار تابش اسمی ارائه شده توسط سازنده لامپ UVC محاسبه میکنید. با این حال، این مقدار اسمی اغلب در شرایط ایدهآل مشخص میشود و ممکن است مسافت، موانع یا سایر عواملی را که بر تابش تأثیر میگذارند در نظر نگیرد. برای تصحیح این عوامل، قانون مربع معکوس فاصله را اعمال میکنید که بیان میکند، مجذور فاصله از منبع تابش کاهش مییابد. در محاسبه خودکار این موضوع باید از یک قانون فیزیکی کمک گرفت همانطور که میدانیم نور به صورت کروی از منشا نوری به اطراف منتشر میشود، اما این پدیده تنها در زمانی به طور کامل انجام میپذیرد، که مانعی فیزیکی بر سر راه نور نباشد در این صورت سایه و نیم سایه مانع تشکیل و امتداد این کروی نورانی میشود، اما به طور کلی بر اساس فرمول بحث شده:
میزان دوز دریافتی توسط جسم= میزان انرژی ساطع شده توسط لامپ ( برحسب میکرو وات محاسبه شده و این مقدار به صورت اسمی توسط کارخانه اصلی سازنده لامپ منتشر میشود)/ مجذور فاصله * π
پس به طور کلی میتوان فرمولاسیون دوز دریافتی فرابنفش در یک نقطه را از طریق فرمول زیر بدست آورد.
حالا میتوانید زمانهای لازم جهت قرار گرفتن در معرض مورد نیاز برای ضدعفونی UVC را محاسبه و اصلاح کنید. زمان قرار گرفتن در معرض UVC بسیار مهم است، زیرا تعیین میکند که یک سطح یا منطقه چقدر باید در معرض اشعه UVC قرار گیرد تا به دوز غیرفعال یا ضدعفونی مورد نظر برسد. فرمول محاسبه زمان نوردهی بسیار ساده از طریق فرمول قبل به دست میآید:
با محاسبه زمان قرار گرفتن در معرض، میتوانید اطمینان حاصل کنید که اشعه UVC کافی برای دستیابی به اهداف ضد عفونی خود اعمال میکنید.
رویکرد دوم استفاده از اندیکاتورهای UVC:
امروزه برای اثبات فرآیند ضدعفونی، اندیکاتورها نقش به سزایی را بر عهده دارند بر اساس اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا برای انجام هر فرآیند ضدعفونی نیاز است تا توسط اندیکاتورهایی به اثبات برسد و تا زمانی میتوان به درستی عملکرد یک فرآیند صحه گذاشت که این امر توسط اندیکاتورها به اثبات برسد. همچنین FDA تاکید میکند، اندیکاتورها در هر فرآیند باید قابل رهگیری ارزان قیمت در دسترس و به طور روتین مورد استفاده قرار بگیرند. اندیکاتورهای UVC نوعی از انواع اندیکاتورها به حساب میآیند که پس از قرار دادن در هر نقطه از مرجع، امکان اثبات ضدعفونی و یا کمک به اصلاح این فرآیند را دارد. این اندیکاتورها با تغییر رنگ دائمی از یک رنگ مرجع به رنگ دیگر این امکان را به ما میدهند، که به راحتی بتوانیم اثبات کنیم، آیا در مرحله ضدعفونی موفق بوده ایم یا خیر. علاوه بر آن این موضوع میتواند نقش به سزایی در مستندسازی فرآیند ضدعفونی داشته باشد. در بسیاری از بازرسیهای انجام شده توسط مراجع ذیربط اثبات و یا عدم اثبات ضدعفونی امکان پذیر نمیباشد، اما این موضوع این امکان را به ما میدهد، تا با مستندسازی دفاتر اندیکاتور به اثبات این فرآیند بپردازیم. علاوه بر آن در بسیاری از موارد سوپروایزرهای کنترل عفونت و یا مسئولین ذیربط نظارتی بر روی انجام فرآیند ضدعفونی نداشته و این امر سبب میشود، تا ایشان بتوانند نظارت کاملی بر صحت استفاده صحیح این فرآیند داشته باشند. حالا پیش از استفاده از اندیکاتورها رعایت مطالب ذیل ضروری است.
اطمینان از اثربخشی لامپ UVC و تعیین نقاط سایه:
با استفاده از اندیکاتورهای کوییک چک میتوانید پس از گرم شدن لامپ و رسیدن به حداکثر میزان دوز تابشی خود با یک دقیقه تابش نور UVC این نقاط را شناسایی کرد. در ابتدا نقاط شک خود را انتخاب کرده، کوییک چکها را در آن مناطق میچسبانیم از فضای اتاق بیرون بیایید و یک دقیقه اتاق را تحت تابش قرار داده و سپس آن را قطع نمایید و به بررسی فضای سایه بپردازید. همچنین بهتر است به منظور حصول اطمینان از عملکرد صحیح خود لامپ UVC یک عدد تست کوییک چک را در این مدت در مقابل لامپ قرار داد، تا مطمئن باشیم آیا طول عمر لامپ UVC به پایان رسیده است یا خیر. میدانیم که نور UVC به صورت خط مستقیم تابش میکند و باید به این موضوع توجه داشت، نقاطی که توسط لامپ های ضدعفونی تحت تابش قرار میگیرند، ممکن است در فضایی روشن قرار گرفته باشند، اما بحث ضدعفونی به درستی برای آنها انجام نمیپذیرد، به بیان دیگر منظور سایه در اینجا تنها نقاط تاریک نیست، بلکه برخی نقاط با وجود تابش نور فاقد طول موج UVC میباشند. پس بهتر است برای تعیین زاویه تابش لامپ های یووی به صورت بازدیدهای دورهای نقاط سایه افکنی را شناسایی کرده و نسبت به حل آن با تغییر زاویه تابش، استفاده از رفلکتور، حذف عامل سایه و یا اضافه نمودن و جابجا نمودن منبع تابشی اقدام نمود.
موقعیتهای مرجع اندیکاتور UVC:
این مکانها، مکانهایی هستند که انتظار دارید دوز UVC خاص را برآورده کند. در واقع نقاط استراتژیکی هستند، که حتما نیاز است ضدعفونی انجام شود و عموما نقاط پر تماس و نقاطی که احساس میکنیم بیمار با آن تماس دارد. برای مثال تخت را به عنوان نقاط یا موقعیتهای مرجع در نظر میگیریم، همچنین یادآوری این موضوع مهم است که بدانیم در برخی شرایط با در نظر گرفتن دورترین نقطه از مرجع نور تابشی میتوان اطمینان حاصل کرد، که کل فضا ضدعفونی شده است. به بیانی دیگر وقتی دورترین نقطه از مکان تابش توانسته باشد دوز تابشی مورد نیاز را توسط اندیکاتورها دریافت نماید، قطعا سایر نقاط نیز با فرض اینکه از لحاظ سایه افکنی مورد بررسی قرار گرفتهاند، قابلیت این را دارند که ضدعفونی شده باشند.
حالا وقت آن رسیده است، که لامپهای UVC را برای یک ضدعفونی کامل روشن نمایید و آماده اثربخشی ضدعفونی خود در نقاط مرجع بمانید. بر اساس فرمول ذکر شده در صورت برآورده نشدن دوز مرجع میتوانیم، با اضافه کردن زمان یا کاهش فاصله موفق به انجام ضدعفونی کامل شد.
اندیکاتورهای UVC در موقعیتهای مرجع، تأیید میکنند که آیا عملکرد UVC در این مناطق مؤثر است یا نیاز به تنظیمات دارد. این یک گام مهم در کنترل کیفیت و اطمینان از اینکه کل فضای درمان دوز مورد نیاز UVC را دریافت میکند، است. همچنین اطمینان حاصل کنید، که اندیکاتورها مطابق با کاربرد خاص قرار گرفتهاند، مانند تکیهگاه بازوها، لبه های صندلی، یا پشتی سرها.
موقعیت مناسب اندیکاتورها برای بهدست آوردن اطلاعات دقیق و معنی دار در مورد دوز UVC ضروری است .
نحوه قراردادن اندیکاتورهای UVC:
اندیکاتورهای UVC باید به گونه ای قرار گیرند، که با اهداف خاص درمان هماهنگ باشد. به عنوان مثال، اگر در اتاق عمل از این اندیکاتورها استفاده میکنیم، باید اندیکاتورهای UVC را روی نقاط تماس کلیدی مانند تخت بیمار که بیشترین تماس بیمار با آن جاست را در نظر بگیرید، همچنین نقاطی که تعداد تماس افراد با آن زیاد است، مثل ماشین بیهوشی یا دستگاه مانیتور علائم حیاتی هم به صورت عمودی قرار دهید. این موضوع تضمین می کند که شما دوز UVC را در جایی که بیشترین اهمیت را دارد نظارت میکنید. هدف قرار دادن اندیکاتورهای UVC در مکانهایی است که معرف سطوح یا مناطقی است که بیشترین تماس صورت میپذیرد. با انجام این کار، میتوانید ارزیابی کنید که آیا انجام ضدعفونی با UVC به طور موثر به نقاط مهم میرسد یا خیر.
محاسبه دوز دریافتی بر اساس تغییر رنگ اندیکاتور:
مرحله نهایی شامل مقایسه مقادیر دوز محاسبه شده با تغییرات رنگ مشاهده شده در اندیکاتورهای ،100 میلی ژول بر سانتی مربع است. در اینجا توضیح مفصلی از این فرآیند مهم آورده شده است:
رابطه دوز-رنگ:
اندیکاتورهای 100 میلی ژول با ناحیه حساس به نور UVC طراحی شده اند، که در پاسخ به مقدار دوز UVC که دریافت میکنند، تغییر رنگ میدهند. این تغییر رنگ نشانگر بصری قرار گرفتن در معرض UVC را ارائه میدهد.
این اندیکاتورها به گونه ای کالیبره شدهاند تا تغییرات رنگ خاصی را مطابق با سطوح دوز مختلف نشان دهند. برای مثال، با افزایش دوز به ترتیب به، 50 mJ /cm یا 100 mJ /cm ممکن است از زرد (رنگ اولیه)به نارنجی روشن، نارنجی تیره تغییر کنند.
فرآیند تأیید: با مقایسه مقادیر دوز محاسبه شده (به دست آمده از اندازهگیری تابش و زمانهای قرار گرفتن در معرض) با تغییرات رنگ مشاهده شده در اندیکاتورها، میتوانید تأیید کنید، که آیا دوز UVC در موقعیتهای آزمایش با سطوح مورد نظر یا مورد انتظار مطابقت دارد یا خیر.
کنترل کیفیت: این مرحله تضمین می کند که UVC به دوز مورد نظر دست می یابد و اندیکاتورها نمایش دقیقی از قرار گرفتن در معرض UVC ارائه میدهند. هر گونه اختلاف بین دوز محاسبه شده و تغییرات رنگ مشاهده شده ممکن است نشان دهنده نیاز به تنظیمات در UVC یا کالیبراسیون باشد.
ثبت زمان تابش:
پس از تعیین زمان تابش و رسیدن به تغییر رنگ مناسب که نشان دهنده میزان دوز تابشی است، حالا موقع آن رسیده که برای هر فضا زمان مناسب را تعیین کرده و در دفعات بعد به شرط ثابت بودن و عدم تغییر شرایط استفاده نمود.
جمعآوری و نگهداری اندیکاتور:
در مرحله پایانی مانند هر فرآیند ضدعفونی دیگری نیاز است که اندیکاتورهای استفاده شده را در دفتری مخصوص جمعآوری نمایید و فرآیند کلی و اصلاحات لازم را به عنوان توضیحات آن اضافه نمایید.
نتایج
فرآیند “تأیید دوز” یکی از اجزای مهم اعتبارسنجی انجام UVC است .که شامل قرار دادن اندیکاتورها، اندازهگیری تابش UVC ، محاسبه دوز و مقایسه تغییرات رنگ مشاهده شده برای اطمینان از اینکه دوز مورد نظر UVC به طور مداوم در تمام موقعیتهای مربوطه در منطقه درمان به دست میآید، است. این رویکرد جامع به حفظ اثربخشی و ایمنی ضد عفونی UVC یا سایر کاربردها کمک میکند.
در واقع استفاده از اندیکاتورهای بصری ،به شما امکان میدهد اثرات نور فرابنفش نامرئی UVC را ببینید. اندیکاتورهای UVC به ما کمک میکند، تا فرآیندهای ضدعفونی با نور فرابنفش نامرئی UVC تایید گردد، فناوری اندیکاتورهای UVC زمینه را برای ایجاد محیطهای ایمن تر مهیا مینماید.
فهرست منابع
Kanamori, W.A. Rutala, M.F. Gergen, D.J. Weber
Patient room decontamination against carbapenem-resistant enterobacteriaceae and methicillin-resistant staphylococcus aureus using a fixed cycle-time ultraviolet-c device and two different radiation designs
Infect Control Hosp Epidemiol, 37 (2016), pp. 994-996
W.A. Rutala, M.F. Gergen, D.J. Weber
Room decontamination with UV radiation
Infect Control Hosp Epidemiol, 31 (2010), pp. 1025-1029
J.M. Boyce, P.A. Farrel, D. Towle, R. Fekieta, M. Aniskiewicz
Impact of room location on UV-C irradiance and UV-C dosage and antimicrobial effect delivered by a mobile UV-C light device
Infect Control Hosp Epidemiol, 37 (2016), pp. 667-672
Environmental decontamination with ultraviolet radiation to prevent recurrent Clostridium difficile infection in 2 roommates in a long-term care Facility
Infect Control Hosp Epidemiol, 33 (2012), pp. 534-536
Mahida, N. Vaughan, T. Boswell
First UK evaluation of an automated ultraviolet-C room decontamination device (Tru-D)
J Hosp Infect, 84 (2013), pp. 332-335
W.A. Rutala, M.F. Gergen, B.M. Tande, D.J. Weber
Rapid hospital room decontamination using ultraviolet (UV) light with a nanostructured UV-reflective wall coating
Infect Control Hosp Epidemiol, 34 (2013), pp. 527-529 S.J. Dancer